Drużyna Eergońska

Hisio

- Dobra, robi się gorąco. Najlepiej zrobimy jak stąd uciekniemy... AXOR!!! - ryknął Hisio w kierunku smoka. Stwór posłusznie podszedł do swojego pana. Sypnęło się w niego kilka strzał. Zdenerwowany tym niemiłm aktem agresji zionął w przeciwników ogniem. Rozświetlił tym samym okolicę. Moroludzi było teraz co najmniej 50. Hisio poczuł dziwny zapach.
- Hej, ja znam ten smród... Dobra, tak zrobimy.
Poderwał smoka do góry i kazał mu chwycić jedną łapą Geralda, a drugą Michalota. Obaj chcieli zaprotestować, ale smok był szybszy.
- No to teraz spluń im w to bajorko i leć jak najszybciej potrafisz.
Smok wykonał polecenie. Ognista kula spadła wprost do smolnego bajorka. Na domiar złego nieopodal znajdował się gaz ziemny. Wielki wybuch zmiótł moroludzi i kawałek bagna. Trochę później nieco nadpaleni wylądowali przy obozowisku.

Eol spojrzałnieśmiale do środka. Siedziała tam grupa krasnoludów. Jeden znich strasznie nerwowo miotałsię przy ognisku. Był to Morbalt.

Michalot

Gdy smok postawił Michalot na ziemi ten od razu wytarł miecz w szmatke i tą samą szmatką tylko że pobrudzoną krwią zgasił żażący się kawałek płaszcza. Następnie półelf podszedł do ogniska i chwycil kawałek pieczeni i zaczał go pałaszować. Po tej czynności wyciągnął fajke, napchał zilelem. Wyczekujacym wzrokiem popatrzył na Geralda, a następnie nic nie mówiąc podpalił zioło żarem z ogniska. W powietrzu mozna był wyczuć przyejmy zapach magicznego, krasnoludzkiego dymu. Michalot wyciągnął sie wygodnie na trawie i przykrył płaszczem. Ciekawym spojrzeniem wodził do okoła puszczając kułka z dymu...

Eol

Eol wszedł do jaskini z obnażonym toporem, na wszelki wypadek... - Witajcie - powiedział głośno wznosząc reke w geście pozdrowienia. - Mrobalt, mam cos dla Ciebie.

Gerald

Gerald, po wypuszczeniu z uścisku smoka, lekko ukłonił się Axorowi. Potem udarł kawałek trawy z łąki i wytarł miecz, który po wyczyszczeniu schował do pochwy. Widząc Michalota który mimo namawiania przez brata, aby rzucił fajczenie szepnął do siebie:
- A ten swoje - po tych słowach usiadł koło przyjaciela i zamyślił się nad akcją która wydarzyła się kilka minut temu. Gdy się rozglądnął po twarzach jakie siedziały przy ognisku, nie zauważył Eola i przypomniawszy sobie o nim zapytał:
- Ciekawe jak radzi sobie Eol? - po tych słowach spojrzał wyczekująco na Króla i dodał pod nosem:
- Znając życie nie ominął okazji posiłowania się z jakimś Troll'em..........

Michalot

- Czy o ważne...- mruknął Michalot zakładając noge na noge. - I tak mu się nic nie stanie... Bogowie w tych oklicach jak by się ktos kręcił to chyba tylko Hisio po 5 piwach...- po tych słowach Michalot zgasił fajke i zamknął oczy...

Hisio

Morbalt poderwałsię z myślą, że jakiś troll odnalazł ich po zapachu.
- Co? Eol? Ile ja cię nie widziałem... Masz coś dla mnie? Znaczy miksturę od Hisia? Dawaj i wynośmy się stąd.

W obozie wszyscy rozeszli się do namiotów i zapadli w głęboki sen. Żaden z nich nie miał ciekawych snów. Poranek zapowiadałsię obiecująco. Axor postawił swoim rykiem cały obóz na nogi, gdyż był bardzo głodny. Hisio wyszedłz namiotu i przeciągnął się.
- Zaraz dostaniesz papu. Co dzisiaj chcesz, moroludzia, orka, a może elfa?
- Whhhrrru...
- Tylko żartowałem, zaraz ci przyniosę.

Michalot

Michalot otworzył oczy tam gdzie zmożył go sen to znaczy przy ognisku. Szybko wstał i rozglądnął sie po obozie. Dostrzegł grupę ludzi przy ognisku zapewne gotujących strawe na śniadanie. Nie zwlekając i czując głud podszedł do nich. Już po chwili słychac było radosne okrzyki i odgłos jedzenia.

Eol

Eol dał Morbaltow miksture do rkęki. - A po co Cie ona jest? - zapytał.

Hisio

- Hisio ci nie wspominał, będę piekł ciastka... - odpowiedział spokojnie Morbalt. Potem dodał. - Ale raczej nie w tej okolicy. Mieliśmy tu pilnować smoczych jaj, ale przybył oddział Moroludzi z którego przetrwał tylko jednen i gwizdnął nam jedno jajko. Reszta leży pod ścianą. Hisio musi się o tym dowiedzieć. Zbieramy się chłopaki.
Krasnoludy zebrały się i były już gotowe do drogi. Wyruszyli od razu.

Hisio wrócił do smoka z miską zawierającą dziwną papkę.
- No to jedz.
Smok zanurzyłłep i zaczął śiorbać. Hisio poszedłdo ognisak, gdzie ucztował jego brat. Urwał kawał mięsa z piekącego się jelenia i zaczął się pokrzepiać.
- Michalot, musimy dzisiaj wyruszyć jeśli chcemy jeszcze zobaczyć elfów.

Gerald

Gerald obudził się nie wiele później niż Michalot. Widząc krasnoludy jedzące przy ognisku nie czekał ani chwili dłużej i po zabraniu swojego ekwipunku dosiadł się do niziołków. Na widok Hisia niosącego jakąś miskę z jedzeniem dla smoka Gerald mruknął pod nosem:
- Ciekawe ile zjadł po drodze tego rzarcia dla smoka - powiedziawszy zaśmiał się przy czym o mało nie zadławił się owsianką. Jeden z krasnoludów siedzący obok niego wlanął go z całej siły w plecy że o mały włos Kapitan nie wpadł do ogniska.
- Wielkie dzięki przyjacielu - powiedział podnosząc się z ziemi z piekącymi plecami Gerald dodając:
- Gdyby nie Twoja pomocna dłoń pewnie bym się poważniej urządził to owsianką.
Po chwili Gerald dojrzał Króla mówiącego coś do Michalota. Gerald na chwilę przestał jeść aby dosłyszeć słowa Hisia.
"- Michalot, musimy dzisiaj wyruszyć jeśli chcemy jeszcze zobaczyć elfów." - słowa te ruszyły Kapitanem, który po skończeniu owsianki wstał i podszedł do Króla i Michalota mówiąc:
- Chyba nie myślicie że pójdziecie do Elfów beze mnie - zapytał Gerald i popatrzył na twarze przyjaciół.....

Hisio

Było już około południa. Hisio zarzucił swoją torę podróżną na plecy i ująwszy w dłoń kostur powiedział:
- Słuchajcie zbieramy się. Miejmy nadzieję, że spotkamy po drodze Eola.
Hisio nie chciał brać ze sobą krasnoludów. Ich zadaniem było pilnowanie smoków, szczególnie teraz, gdy zainteresowali się nimi Moroludzie...

Gerald

Gerald do południa przygotował cały kołczan ze strzałami, wyczyścił miecz po czym usiadł na kamieniu dając tym samym znak Hisiowi i Michalotowi swoją gotowość do drogi.

Michalot

Micahlot od razu był gotowy do drogi. Jego zwykły ekwipunek Łowcy miał już na sobie. Zastąpił tylko jeden sztylet małym toporkiem do miotania który lepiej się sprawdzał przeciw trolom. Dodatek szczególny stanowiła jednak jakaś dziwna torba. Na pytania krasnoludów co w niej jest półelf tylko się uśmiechał. Gdy było już południe Michalot podszedł do brata i zapytał
- No to co ruszamy?-

Hisio

- Tak, już czas. - odpowiedział Hisio.
Wyruszyli głównym traktem do twierdzy. Słońce świeciło nad ich głowami. Dokuczała temperatura. W oddali oczy Michalota dostrzegły jakiś oddział idący prosto na nich. Sylwetki były bardzo niewyraźne.

Gerald

Gerald szedł wraz z Hisiem i Michalotem.
- Czy nie mogliśmy ruszyć o świcie albo pod wieczór, bynajmniej by tak nie grzało to słońce. - po tych słowach otarł ręką pot z czoła. Po chwili zauważył Michalota wpatrującego się w jakiś punkt w oddali i zapytał:
- Co tam widzisz ?? - po czym sam zaczął wpatrywać się w coś co przypominało jakiś maszerujący w kierunku przyjaciół odział.

Michalot

- Nie rozpoznaje twarzy... Chyba są zakryte... Nie widze czy tam jet Eol albo Morbald...Z drogi!- krzyknął Michalot i skoczył w krzaki przy drodze. Szybko nakrył sie płaszczem i wpaytywał się w postacie.

Hisio

Hisio i Gerald zostali zauważeni. Jeden z maszerujących z naprzeciwka zatrzymał oddział. Wyciągnął topór i powoli ruszył w ich kierunku. Zawachałsię, po czym założył go spowrotem na plecy i pobiegł W kierunku siedzącego w krzakach Michalota. Zdecydowanie był to Eol. Chwilę później grupy połączyły się. Morbalt podszedł do Hisia z miną zbitego psa i powiedział mu coś do ucha. Król odpowiedziałmu również w taki sposób. Morbalt rozweselił się.
- No, a ja już myślałem że mnie pobijesz.
- Wiesz, nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło. Idź piec te ciastka.

Gerald

Gerald był trochę osłupiały. Na słowa dotyczące pieczenia ciastek, podszedł do Króla i powiedział donośnym głosem:
- Co to do jasnej cholery ma znaczyć z tymi ciastkami!? - zapytał zirytowany Gerald dodając szybko - Nie wpajajcie mi oraz innym, że jakaś głupia fiolka potrzebna jest do pieczenia ciastek, a jak już jest do czegoś potrzebna to powiedzcie że to tajne. - Gerald po wypowiedzeniu tych słów zmarszczył czoło i założył ręce.

Michalot

- No to po co tu przyszliśmy i czego najpierw kazałeś Eolowi im to zanieś a potem kazałeś im wrócić?- zapytał Michalot marszcząc czoło- Ale jak tam chcesz...Nie wiem co planujesz ale mi się to na raze nie podoba...I dalej potwierdzam swoje przekonanie że pownniśmy za pomocą smoków wytępić wszystkie siły zła na tym kontynencie... Żadna armia nam się nie oprze...- półelf udał skupienie - A czego nie możemy użyc smoków do zniszczenia Troli? Skoro sie pałętają w tych okolicach to tak... a z resztą-

Hisio

- Z prostego powodu. Smoki zawsze były i będą neutralne. To, że wolą się przyjaźnić z nami niż z trollami nie znaczy, że pomogą nam ich zabijać. A co do tych ciastek to najprawdziwsza prawda. A spotkaliśmy się tu dzisiaj w wyniku małego nieporozumienia. ale teraz wszystko jest w porządku.
Hisio odsapnął.
- No, komu w drogę temu kopa, zbieramy się, czas nas nagli. A ty Morbalt weź kilku krasnoludów z obozu i wracajcie na pozycje. Jeżeli coś pójdzie nie tak sprowadźcie na granice trzy smoki.
Hisio poprawił swój pancerz i czekał na zaakceptowanie wznowienia marszu.

Michalot

- No a co moroludzie to nie wrogowie a Axor to je tak dla picu pozabijał?- mruknał pod nosem Micahlot i powłuczył nogami za swoimi przyjaciółmi...

Gerald

Gerald nie chciał już komentować słów Króla, ponieważ zrobił by to dość dobitnie, a wysoka temperatura z każdą minutą zabierał siły Geraldowi.
- Tak, tak. Napój który jest ciepły nie zależnie od jakiej temperatury i do ciastek. Albo te ciastka będą jakieś magiczne albo ten przerośnięty Krasnolud wyłapie jak nigdy dotąd. - powiedział w duchu Gerald i dalej kontynuował marsz z przyjaciółmi.

Hisio

No cóż, szczerze mówiąc Axor chciał mnie zrzucić z grzbietu jak zobaczył co mu kazałem zrobić, ale go uspokoiłem. Poza tym co to by była za przygoda jakby smoki wyzabijały wszystkie trolle? Taki z ciebie rycerz Michalot, że do walki nadstawiasz łęb niewinnych stworzeń? - Po tym Hisio zamilkł.
Kilka godzin później znajdowali się na ruinach Brązowej Twierdzy. W okolicy nie było widać żywej duszy. Jednak moża było wyczuć smród trolli, ale taki słaby jakby trolle odeszły stąd pare dni temu.
- Coś mi się nie podoba.

Michalot

Zacznijmy od tego że nie chce narażać swojego życia i naszych żłonirzy dla tergo by sie pobawic w bohatera po raz kolejny... Wole użyć smoków którym sie nic nie stanie a nie narażać ludzi by zniszczć zło.... snuł mysli Michalot ale powiedział tylko na głos
- Powiem wam żart miesiąca... Wiecie dlaczego tu nie ma trolii? Bo Eol jak tu był to wszystkie rozłożył na ręke! HAHAHAHAAHAHAHH! Dobre nie...- po tych słowach rozglądnął się uważnie dookoła

Eol

Eol uśmiechnął się do ojca szczerząc zęby. - Tatuś, pomyślałem o was i zostawiłem wam paru moroludzi... Bo wg mnie mają brzydki zapach i źle smakują hahaha! - zaśmiał się i poklepał po brzuchu. - Mroblat, rub lepiej szybko te ciastka bo głodnym jest.

Hisio

Robiło się ciemno. Należało rozbić obóz w ruinach. Eol natknął się na kawałek lochów. To było wystarczająco bezpieczne miejsce. Noc była chłodna, ale przebiegła spokojnie. Na drugi dzień wszyscy wstali wypoczęci. Hisio nawet nie pozwolił zjeść śniadania. Wyruszyli od razu.
Las trolli, nienajlepsze miejsce na piknik. Przez korony drzew przedzierały się smugi brązowego światła. Im dalej w las tym... bardziej czuć łajno. Trolle były zdecydowanie blisko. Gerald znalazł ślady ogromnych łapsk. Niewiele dalej natknęli się na miejsce po obozowsku.
- Chyba zatrzymali się tu na kilka dni, ciekawe czemu. Zaraz powinniśmy ich dogonić.
Drzewa były już rzadsze, a ziemia stawała się brudno szara. Niektóre drzewa były doszczętnie spalone. Tuż nad ziemią unosiła się mgła.
- TAM SĄ!!! - krzyknął Hisio.
Paredziesiąt kroków przed nimi znajdowały się trolle.

Hisio do gruba pała · Gość

Hurra udupmy je!!!!!!!!!!!!!!!!!!- krzuknął Micahlot i przez przypadek pozabijał wszystkich w koło oprócz Eola i geralda, którzy przyglądali się jego poczyunanią ze śmiechem. Gdy Michalot skończył równierz z Trolami wsadził Hiskowi wacka w ucho i razem z synem i przyjacielem udli się do Cytadeli Elfów by tam przeżyć resztę życia.

KONIEC!!! This is the end for u Hisio!!! \/

Eol

Gdy napisy końcowe skończyły spadać w kierunku : góra - duł, do kina Drużyna Miesiąca przywlekł się bard imieniem DżonLenon. Po zakończeniu filmu o tytule " Szkoła Latania " (film ten okazał się totalna klapa, ponieważ reżyser zrobił coś w stylu mody na sukces ...tylko troche nudniejsze...) ludzie nie opuszczali swoich miejsc. Dlaczego? - penie zapytacie. A ja wam odpowiem : Ponieważ przyszli tu nie po to aby oglądnąć tę ekranizacje, ale żeby wysłuchać co ma na ten temat do powiedzenia DżonLeontzn.Lenon...
Sam Dżon wszedł wolnym, nieco chwiejnym krokiem na scene i zaczął śpiewać przy akąpaniamęcie charmonijki ustnej :

Bum cyk,cyk, cyk,
Był sobie taki myk.
Gruby zorbił klape
i nasrał na swą łape.

Rozchodzi się o to,
że usuną ErPeGa
tak ni z gruchy ni z pietruchy,
A w dupie ma on karaluchy!

Łaj, daj, gruby daj, daj mi choć raz....

No i takiego wała!
Gerald powiedział że Hisio to Pała!
Michalot mu wturuje,
A Eol juz szykujeeee.

Co szykuje wiedzieć chcecie?
Coś za co Gruby go nie zjedzie.
Co to jest pytacie?
Gacie po tacie!!

Po co Hisiowi stare stringi?
-Żeby wyglądał jak TinkiŁinki!

Po co mu tyle smalcu?
żeby wyglądać jak koło w walcu!

Bum, cyk, cyk...

This is the end, you know,
gruby se coś opcioł....

Hej, hej, hej
- Hisio to jest geeeeej!

I tym jakże miłym akcentem Dżon zakończył swą pieśń...

Gerald

Gerald widząc całe zajście podbił do zabitego Hisia o wepchał mu jeszcze w dupe strzałę po czym strzelił w pierwsze lepsze drzewo które zaraz po oberwaniu strzałą zgniło. Potem rozdarł pulpit na którym był widziany przez widzów i podszedł do Dżona mówiąc:
- I love You za ten fajny bit i tekst .. Yo , yo , yo bumcyk , bumcyk To jest to Stary skąd to wytrzasnąłeś?? -zapytał Kapitan lecz Dżon nie zdąrzył odpowiedzieć ponieważ martwe ciało grubasa osatnim tchem walnęło bonka który niesety trafił Dżona i rozwalił jego Ciało na kawałki po sali...

Teraz Już KONIEC NA 100% lub 100v jak kto woli Very Happy